- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Ali Dikme (Sırtımda bir kovan yarası!) |
Hasan (Hüseyin) Dikme (1886-1985) ve kardeşi Kamer (Kekil) Dikme (1926-1981), 1956’da Çatalyaka Göl mezrasına veda etmiş, Nazımiye Hanköy’e (Karvan) yerleşmişti.
Dikme aileleri, Hanköy’de bir yıl kaldıktan sonra, Pülümür Löriz’de Ali Kul (Ali Kuli, 1914-1994) ve Bozkanlar’dan (Bozku) arazi satın almıştı.
İki aile, 1957 yılında Pülümür Löriz’e yerleşti.
Kalmemesır Ocağı, aynı yıl Löriz’e taşındı.
Kalmemesır, Pülümür köylüsünün yüreğinde yer edinmiş önemli ocaklardan biri sayılır.
Ocağın bulunduğu toprak damlı taş yapı, her hafta Perşembe akşamları dolup taşar. Ocakta kurbanlar kesilir, lokmalar dağıtılır, cem törenleri düzenlenirdi.
Ocaktaki cem törenlerinin vazgeçilmezi, Derviş Ahmet Dikme’ydi. Perşembe akşamları düzenlenen cemlere, Derviş Ahmet’in sesi ve curasından yayılan yanık ezgiler damga vururdu.
Fötr şapkalı Hasan (Hüseyin) Dikme, heybetli yapısı ve ocağa damlayan gözyaşlarıyla, iz bırakmıştı.
Devamını oku: NAZIMİYE OĞULLAR SERDENİYE YOLUNDA BİR PÜLÜMÜRLÜ: LÖRİZLİ ALİ DİKME Yorum Ekle
- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Bir zamanlar, yolu olmayan köylerin, çocuk sevincinin yayıldığı okulları vardı.
Kumu, çimentosu, sacı, tahtası katır sırtında taşınmıştı.
Savaş yorgunu bir ülkenin kıt kaynaklarıyla yapıldılar.
Okullar, elektriksiz köylerin ışığıydı.
Okullarla güzelleşti köyler.
Türkiye güzelleşti.
Bencilliği ayaklarının altına alan öğretmenlerin omuzlarında yükseldi, bu güzelim ülke.
Cumhuriyetle kan uyuşmazlığı olanlar, işe eğitim kurumlarını hedef alarak başladı.
- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Devrim Akkılıç, 14 Nisan’da, genç yaşta aramızdan ayrıldı.
Geride hüzün, acı ve keder kaldı.
Yüreğe işleyen acı bir de…