Ali Dikme (Sırtımda bir kovan yarası!)
Ali Dikme (Sırtımda bir kovan yarası!)

Hasan (Hüseyin) Dikme (1886-1985) ve  kardeşi  Kamer (Kekil) Dikme (1926-1981), 1956’da  Çatalyaka Göl mezrasına veda etmiş,  Nazımiye Hanköy’e  (Karvan) yerleşmişti.

Dikme aileleri,   Hanköy’de bir yıl kaldıktan sonra, Pülümür Löriz’de Ali Kul  (Ali Kuli, 1914-1994) ve Bozkanlar’dan (Bozku) arazi satın almıştı.

İki aile,   1957 yılında Pülümür Löriz’e yerleşti.

Ali Dikme
Ali Dikme

Kalmemesır Ocağı, aynı yıl  Löriz’e taşındı.  

Kalmemesır, Pülümür köylüsünün yüreğinde yer edinmiş önemli ocaklardan biri sayılır. 

Ocağın bulunduğu toprak damlı taş yapı, her hafta Perşembe akşamları dolup taşar. Ocakta kurbanlar kesilir, lokmalar dağıtılır, cem törenleri düzenlenirdi.

Ocaktaki cem törenlerinin vazgeçilmezi, Derviş Ahmet Dikme’ydi. Perşembe akşamları düzenlenen cemlere,  Derviş Ahmet’in sesi  ve curasından yayılan yanık ezgiler damga vururdu.

Fötr şapkalı Hasan (Hüseyin) Dikme, heybetli yapısı ve ocağa damlayan gözyaşlarıyla, iz bırakmıştı.

0
0
0
s2sdefault

 

Uğruna şehitlerin verildiği bir köy ilkokulu samanlık olarak kullanılıyor!
Samanlık olarak kullanılan bir köy ilkokulu!

Bir zamanlar,  yolu olmayan köylerin, çocuk sevincinin yayıldığı okulları vardı. 

Kumu, çimentosu, sacı,  tahtası katır sırtında taşınmıştı.

Savaş yorgunu bir ülkenin kıt kaynaklarıyla yapıldılar. 

Okullar, elektriksiz köylerin ışığıydı.  

Okullarla güzelleşti köyler.

Türkiye güzelleşti.

Bencilliği  ayaklarının altına alan öğretmenlerin omuzlarında yükseldi, bu güzelim ülke.  

Cumhuriyetle  kan uyuşmazlığı olanlar, işe  eğitim kurumlarını hedef alarak başladı. 

0
0
0
s2sdefault
Devrim Akkılıç, teyzesi Gül Yaman Nirgiz’le. Fotoğraf: Gül Yaman Nirgiz arşivi
Devrim Akkılıç, teyzesi Gül Yaman Nirgiz’le. Fotoğraf: Gül Yaman Nirgiz arşivi

Devrim Akkılıç, 14 Nisan’da, genç yaşta aramızdan ayrıldı.   

Geride hüzün, acı ve  keder kaldı.

Yüreğe işleyen acı  bir de…

0
0
0
s2sdefault